Idzie baba ulicą, przygarbiona, smutna i spotyka ją lekarz.
– Dzień dobry Pan Kowalska! Co pani taka smutna?
– Mąż mi zmarł.
– No, co pani… a leki mu pani dawała, co mu przepisałem?
– Tak, dawałam.
– A pocił się?
– Tak, bardzo obficie.
– Nooo…, to bardzo dobrze.
