Kiedyś próbowałem mieszkać z dwiema kobietami. Żyliśmy razem, śmialiśmy się razem, piliśmy razem, spaliśmy razem. Któregoś ranka obudziłem się i zobaczyłem, że jedna zniknęła. Zostawiła na stole kartkę:
„Strasznie mi przykro. Nie potrafię już się tobą dzielić. Chcę cię albo całkowicie, albo całkowicie porzucić. Spróbuj mnie zrozumieć.”
Nie tylko doskonale ją zrozumiałem, ale pochlebiła mi jej miłość.
A potem usłyszałem od drugiej:
– Wybacz, ale dlaczego uważasz, że to jest przeznaczona dla ciebie?

Avatar photo

Autor: Ernesto Che GO

Myślę, że jestem, więc jestem. Tak myślę.

Dodaj komentarz