Biedroń mówi – „nauczanie religii w szkołach jest niekonstytucyjne”, inni mówią – jak ktoś nie chce niech nie przychodzi na lekcje religii, jego sprawa. Niby można, tylko musi się skończyć dobrowolny przymus, bo jak jest to każdy wie. Biedroń jest równie głupi jak Palikot co nie zmienia faktu, że nauczanie religii w szkole potrzeba na nowo unormować.
Mówią, że nie ma czegoś takiego jak dobrowolny przymus, bo jedno wyklucza drugie. Zatem wyjaśnijmy co znaczy dobrowolny przymus w przypadku chodzenia na lekcję religii w szkołach…
Może są inne przykłady wyjaśniające zwrot „dobrowolny przymus”, ale ten jest najbardziej obrazowy. Jest taka dykteryjka o papieżu, Hitlerze i Stalinie, którzy wzajemnie przekonywali się o skuteczności swoich metod postępowania z ludźmi.
–>>>„Tylko dobrocią można coś osiągnąć” – powiedział papież. „Nieprawda, wszystko trzeba wymusić przemocą” – zagrzmiał Hitler. „Ja stosuję dobrowolny przymus i to jest najbardziej skuteczna metoda” – zawyrokował Stalin i zaproponował eksperyment: „Macie tutaj kota i musztardę. Kto zdoła przekonać tego kota, by jadł musztardę?”.
Papież długo głaskał kota i przekonywał, ale kot nawet nie tknął musztardy. Hitler kota przydusił, wepchnął pysk w półmisek i zaczął głośno wrzeszczeć komendy. Kot prychnął, otarł pysk o dywan i skrył się. Przystąpił wreszcie Stalin do demonstracji swojej metody. Wziął sporą porcję musztardy na mały palec, podniósł kotu ogon i posmarował. Wszyscy w zadumie patrzyli na kota starannie wylizującego musztardę, a Stalin tryumfalnie podsumował: „Pamiętajcie! Tylko dobrowolny przymus!”.<<<–
Prościej już się tego wyjaśnić nie da. Podobnie jest z dobrowolnym przymusem nauki religii w szkołach.
Biedroń jest za cienki w uszach na takie zmiany, które oferuje w bardzo niedogodnym dla wielu pakiecie, wraz z islamskimi „uchodźcami” z Afryki i małżeństwami par jednopłciowych.
Na dziś brak szerokiego poparcia dla takiego pakietu i ludzie jednak wolą w swojej okolicy dzwony niż wyjącego muezina z minaretu.
