Plotka to też chemia…

Plotkowanie ma dobroczynne działanie, tworzy więzy i klimat zgody oraz zrozumienia – takie są ustalenia zespołu naukowego z uniwersytetu w Pavii we Włoszech. Konkluzje psychiatrów są wynikiem eksperymentu łączącego psychologię i biochemię.

Jak stwierdził zespół naukowy z Lombardii, plotkowanie uwalnia w organizmie oksytocynę, nazywaną hormonem przyjaźni, więzi i miłości.

„Plotka ma na celu skonsolidowanie grup społecznych poprzez wykluczenie elementów zewnętrznych i potencjalnych sprawców niestabilności, takich jak osoby rozbijające rodziny, zawsze skazywane na ostracyzm przez plotkujących” – twierdzi badaczka Natascia Brondino, która wraz z dwojgiem innych specjalistów poddała eksperymentowi dwie grupy studentek. Autorzy doświadczenia zastrzegli, że ograniczyli się do jednej płci, aby uniknąć dodatkowego wpływu pociągu fizycznego na poziom oksytocyny.

Eksperyment dotyczył, jak wyjaśniono na łamach dziennika „La Repubblica”, plotki o niespodziewanej ciąży. Studentki nie wiedziały o tym, że w nim uczestniczą.

Zostały podzielone na dwie grupy; w jednej z nich wywołano dyskusję o ciąży jednej ze studentek, a w drugiej o wypadku sportowym. Następnie rozmawiano na neutralny temat.

Okazało się, że poziom oksytocyny w ślinie rośnie o 2 procent w czasie rozmowy o kontuzji , a o 50 procent w rezultacie plotkowania o bliźnich. Spada zaś, gdy poruszana jest sprawa zupełnie neutralna.Potwierdzono jednocześnie dobroczynne działanie samej rozmowy.

W czasie każdej z nich obniżał się poziom kortyzolu – hormonu stresu. Już sama rozmowa uspokaja – podkreślają psychiatrzy z Pavii.

Zastrzegają zarazem, że klimat zgody chemicznie wywołany przez plotki jest ulotny, bo oksytocyna krótko pozostaje w organizmie.
media

Plotka doskonale wpisuje się w nasz charakter zwierząt stadnych. Z każdych dziesięciu osób, które plotkują o tobie, dziewięć powie coś złego, a dziesiąta coś dobrego, ale w bardzo zły sposób. 😉

Gdzie diabeł dobranoc mówi do ciotki,
gdzie w cichej niezgodzie przyszło nam żyć,
na piecu gdzieś mieszkają plotki,
wychodzą na świat, gdzie chce im się pić.
Niewiele im trzeba, żywią się nami,
szczęśliwą miłością, płaczem i snem,
zwyczajnie, ot, przychodzą drzwiami,
odchodzą, gdy ktoś postraszy je psem.
(Agnieszka Osiecka)

Avatar photo

Autor: Ernesto Che GO

Myślę, że jestem, więc jestem. Tak myślę.

Dodaj komentarz